W Referencjach zaimportuj odwołanie do obiektu DAO 3.6. Obiekty danych, takie jak zapytania i tabele filtrowane, można interweniować na różne sposoby: Należy również sprawdzić właściwość Filter obiektu zestawu rekordów, aby przefiltrować tylko żądane rekordy, a następnie wchodzić z nimi w interakcję w ten sam sposób (patrz Pomoc VB6 w oknie kodu MS-Access ) lub utwórz obiekt QueryDef, aby uruchomić zapytanie i użyj go również jako zestawu rekordów (trochę trudniej). Powiedz mi, jeśli chcesz innego podejścia. Mam nadzieję, że pomogłem. odpowiedziała 3 maja 11 o 12:33 Kilka komentarzy: nie ma żadnej korzyści z robienia. MoveLast przed twoim. MoveFirst, chyba że potrzebujesz dokładnego rekordu rekordu. W przeciwnym razie marnujesz zasoby, przechodząc na koniec zestawu rekordów i na nowo, bez żadnego celu. ndash David-W-Fenton 6 maja 11 o 3:38 Nie widzę, że istnieje duża użyteczność filtrowania istniejącego zestawu rekordów. Kosztowną częścią procesu jest otwarcie zestawu rekordów. Jeśli potrzebujesz podzestawu rekordów, zacznij od tego filtru. W przeciwnym razie nie ma sensu filtrować zestawu rekordów, a następnie zrobić coś z wynikami. ndash David-W-Fenton 6 maja 11 o 3:39 Witaj David-W-Fenton, dziękuję za twoją radę. Po prostu uważam, że dla małych tabel zapełnianie zestawu rekordów jest warte załadowania danych do pamięci i przyspieszenia metod takich jak wyszukiwanie. Przenoszenie zestawu rekordów do jego końca, a następnie jego rozpoczęcie jest również wyświetlane w pomocy programu Access. ndash Alex May 24 11 o 13:51 Myślę, że dostałeś to w tył - im mniejszy zestaw rekordów, tym mniej jest wartości do załadowania go do zestawu rekordów, ponieważ Jet będzie buforował cały mały stół w pamięci. Należy unikać wyszukiwania SEEKS, ponieważ naprawdę nie służy to żadnemu celowi, z wyjątkiem bardzo małego podzbioru bardzo szczególnych przypadków. ndash David-W-Fenton 28 maja 11 o 20:38 Znaleziono dobry kod z komentarzami wyjaśniającymi każde stwierdzenie. Kod znaleziony w - accessallinone Zestawy rekordów mają dwie ważne właściwości podczas przechwytywania danych, EOF (End-Of-File) i BOF (Beginning-Of-File). Zestawy rekordów są jak tabele, a gdy przechodzisz przez nie, dosłownie przechodzisz z rekordu do rekordu w sekwencji. Podczas przechodzenia między rekordami właściwość EOF jest ustawiona na wartość false, ale po próbie przekroczenia ostatniego rekordu właściwość EOF staje się prawdą. Działa to odwrotnie w przypadku właściwości BOF. Te właściwości informują nas, gdy osiągniemy granice zestawu rekordów. odpowiedziano 27 lutego 16 o 14: 22Więc jak mogę przekazać wartość z jednego formularza do drugiego Na przykład: Użytkownik wybiera organizację z listy i otwiera formularz podróży, który pozwala użytkownikowi wprowadzić różne informacje dotyczące podróży. W jednym miejscu chciałbym dodać kolejny mały pop-up, w którym mogą wprowadzić dane kontaktowe (tylko nazwisko i numer telefonu do POC) organizacji, którą odwiedzają. Więc kiedy ta początkowa forma otworzyła się z ekranu wyboru, ma dwa identyfikatory, które są po prostu ukryte w polach tekstowych (jeden z nich to identyfikator tripID, a drugi to identyfikator OrgID), więc jak mam je przekazać do drugiej małej wyskakującej okienka, aby dane kontaktowe mają z nim odpowiednie identyfikatory. Zapytany 22 września 09 o 22:04 Najlepszym podejściem w tych przypadkach nie jest próba przekazania mnóstwa zmiennych. Jest to zbyt wiele kodu i jest nieelastyczne. Na przykład, jeśli potrzebujesz przekazać dwie wartości, co dzieje się przez lata, kiedy to wymaganie wzrasta do 5 wartości. Próba utrzymania i przekazania całego waloru wartości to za dużo pracy przy kodowaniu. Należy pamiętać, że każda forma w ms-access jest naprawdę obiektem klasy, którą można manipulować w kodzie. Tak więc, użyj podejścia obiektowego, a zobaczysz, że nie tylko piszesz mniej kodu, ale twój kod będzie bardziej czysty, bardziej modułowy, nie będzie potrzeby globalnych zmiennych, a kod, który napiszesz, często będzie ponownie wykorzystywany między różnymi formularzami. Zasadniczo, gdy jeden formularz uruchamia inny formularz w drugim formularzu w zdarzeniu on-open formularzy (w rzeczywistości można nawet użyć tak późno, jak w przypadku zdarzenia obciążenia), można wybrać odwołanie do obiektu formularza PREVIOUS. Innymi słowy, możesz tutaj zastosować podejście obiektowe. Na poziomie modułu formularzy dla formularza deklaruję obiekt formularza jako: Następnie, w formularzu zdarzenia obciążenia, przechodzimy: Teraz dowolny kod w naszym formularzu może BEZPŁATNIE używać kodu, zdarzeń, nawet zmiennych zadeklarowanych jako publiczne z poprzedniego formularz w kodzie. Tak więc, jeśli chcesz wymusić zapis dysku na poprzednim formularzu i ponownie załadować dane. Jeśli chcesz ustawić wartość ID, to idź: I pamiętaj, że możesz nawet zadeklarować poprzednią formę jako PUBLICZNĄ zmienną dla tego formularza, a więc jeśli masz dwie głębokie formy, możesz pójść: Tak, po prostu zadeklaruj obiekt formularzy w KAŻDY moduł kodu formularzy (lub przynajmniej te, w których należy używać wartości w kodzie). Powyższe oznacza, że dowolny kod ma gotowe odniesienie do poprzedniego obiektu formularza. Funkcje zadeklarowane jako łonowe w formularzu staną się METODĄ formularza i mogą być uruchamiane w następujący sposób: lub nawet takie rzeczy jak niektóre opcje wymuszające wygenerowanie poprzedniego formularza i ustawienie numeru faktury: nie tylko można przetasować wartości i dane z powrotem i dalej, ale możesz łatwo wykonywać funkcje i funkcje, które budujesz w kodzie dla formy prewencyjnej. W rzeczywistości jako standard kodowania, większość moich form ma funkcję łonową o nazwie MyRefresh. Należy zauważyć, że piękno tego podejścia polega na tym, że można w ten sposób odczytać wartości ustawione w tym poprzednim formularzu. Dzięki temu Twój kod może nie tylko otrzymywać wartości, ale także ustawiać wartości w tym poprzednim formularzu. To podejście jest dwukierunkowe. Możesz przesuwać dane i wartości między formularzami. Inną zaletą jest to, że nie ograniczasz się tylko do zmiennych, ale możesz używać pól, wartości kontrolnych (zdarzeń, właściwości) itd. To podejście oznacza, że wiele z poprzedniej formy jest teraz na wyciągnięcie ręki. Więc nie próbuj przekazać całego zestawu zmiennych. Przekaż odwołanie do formularza i masz gotowy gotowy obiekt na wyciągnięcie ręki i sprawia, że ten rodzaj problemu z kodowaniem jest prosty. Podejście jest bardzo interesujące. Osobiście używam czegoś bardzo podobnego (przynajmniej w duchu) z określonym obiektem, który przechowuje kolekcję wszystkich otwartych okien i gdzie okna są zadeklarowane jako wystąpienia formularzy. To pozwala mi mieć serię specyficznych metod i właściwości 39window39 oprócz standardowych metod i właściwości formularzy. ndash Philippe Grondier Sep 23 09 o 12:22 Zwykłym sposobem byłoby odwołanie się do pól tekstowych w początkowej formie z wyskakującego formularza, tak jak to: Jednak to ściśle wiąże formularz popup do początkowej postaci, więc nie można go użyć nigdzie indziej w aplikacji. Lepszym rozwiązaniem jest użycie OpenArgs: To umieszcza twoje dwie wartości w ciągu znaków, który jest przekazywany do formularza popup. Następnie można przeanalizować dwie wartości z OpenArgs za pomocą funkcji Split. MS Access 8211 VBA 8211 Uzyskaj liczbę rekordów I8217ve pracowało ostatnio nad poważnym oczyszczeniem kodu w bazie danych klientów, a także chciałem spróbować przeprowadzić optymalizację, gdy jest to możliwe. . Jedną rzeczą, która mnie interesowała, było uzyskanie rekordowej liczby. Baza danych, nad którą pracuje I8217m, poprzedni programista sprawdzałby liczbę rekordów przed otwarciem jakiegokolwiek formularza lub raportu, więc jest stale sprawdzany. Teraz przechodzę poza przerażającą konfigurację sprawdzania rzeczy w ten sposób, a nie, w przypadku raportów, po prostu używając zdarzenia Brak danych (na przykład), to pozwoliło mi trochę pomyśleć o tym, jaki jest najlepszy sposób na uzyskanie rekordu. Więc wystawiam na próbę kilka różnych podejść do uzyskania liczby rekordów dla zestawu rekordów, aby zobaczyć, który był optymalny. Poniżej przedstawiamy dwie główne techniki, w sumie 5 różnych odmian. To, co zrobiłem, to utworzenie kilku procedur do wykonania tysiąca iteracji nad każdą techniką w celu zarejestrowania czasu wykonania, a następnie utworzenia prostego zapytania w celu zebrania średniej wartości do porównania. Istniejący programista użyłby kodu podobnego do Dim rs Jako DAO. Recordset Dim lRecCount As Long Set rs db. OpenRecordset (quotSELECT FROM TableNamequot) rs. MoveLast lRecCount rs. RecordCount rs. Close Set rs Nic Teraz byłem ciekawy jak to by porównać do za pomocą DCount () Dim lRecCount As Long lRecCount DCount (quotpkFieldNamequot, quotTableNamequot) Porównywanie. OpenRecordset (8220SELECT 8230. vs. DCount (82208221 8230. Zdecydowanym zwycięzcą było DCount. Przełączenie DCount na użycie pola PK zamiast negatywnego wpływu na wydajność, ale było wciąż nieco szybszy niż technika OpenRecordSet, ale tylko praca z polem PK za pomocą techniki OpenRecordset (.OpenRecordset (8220SELECT pkFieldName FROM 8230) drastycznie poprawiła wydajność do tego stopnia, że była zauważalnie szybsza niż jakakolwiek inna technika Metoda 5 8211 SELECT Count ( pk) Z osobistej ciekawości zdecydowałem się szybko przetestować używając Count () w SQL Statement, aby zobaczyć, jak pasuje do wielkiego schematu rzeczy używając som ething wzdłuż linii Dim rs Jako DAO. Recordset Dim lRecCount As Long Set rs db. OpenRecordset (quotSELECT Count (pkFieldName) AS RecCount FROM TableNamequot) lRecCount rsRecCount rs. Close Set rs Nothing To podejście było bardzo podobne do DCount, tylko nieznacznie wydłużając DCount. Oto szczegółowe wyniki moich ustaleń. Podsumowując, na podstawie moich testów, następujące (Metoda 3 8211 SELECT pk) był najszybszy podczas pracy na tabelach MS Access Linked. Let8217s Dalsza dyskusja Dalsze rozważania w celu rozszerzenia tej dyskusji. Moje testy zostały przeprowadzone na stosunkowo niewielkim stole (rekordy 5k) z 163 polami (bałagan w tabeli, który I8217m zajmuje się czyszczeniem), więc byłoby bardzo interesujące wykonanie tych samych testów na stole z milionem lub więcej rekordów porównać i odpowiednio znormalizować tabelę. Update 2018-02-25 Okay, więc chciałem kontynuować dyskusję (zwykła osobista ciekawość) i przekonać się, jak powyższe sprostało większym zestawom nagrań. Więc pobrałem bazę danych George Hepworth8217s Test Bed (300k records) i postanowiłem uruchomić ten sam zestaw testów jak wyżej. Oto moje wyniki Wnioski Z powyższej analizy dość oczywiste jest, że za wszelką cenę należy unikać Metody 1 (to był poprzedni programistą używanym w db, nad którym pracuję, więc mam przed sobą trochę pracy, żeby to wyczyścić wszystkie), ale poza tym interpretacja staje się trudniejsza. dla małych zestawów rekordów użyj Metody 3 8211 SELECT pk dla większych zestawów rekordów użyj Metody 5 8211 SELECT Count (pk) Ma to doskonały sens, że wydajność metody 38217s byłaby oparta na rozmiarze zestawu rekordów, ponieważ musi przechodzić przez cały zestaw (.MoveLast ), aby uzyskać dokładną liczbę. Zatem im większy zestaw rekordów, tym większa wydajność. Z drugiej strony, ktoś może podzielić różnicę i po prostu użyć metody 5 we wszystkich sytuacjach, ponieważ różnica jest znikoma. Let8217s Dalsza dyskusja Jeszcze więcej What8217s do omówienia możesz zapytać Cóż, możemy popchnąć rzeczy dalej i: zbadać, jak każda technika reaguje, stosując filtry w celu ograniczenia liczby. sprawdź, jak te techniki zachowują się poprzez ODBC, ale to będzie musiało poczekać na kolejną chwilę.
No comments:
Post a Comment